รอยสุนทรภู่

เดิน.ลอยลำ นาวา

งามตา สองฟาก ฝั่งชล
ท่าเรือแจว เรือหาง เรือยนต์
เรือเมล์ เรือด่วน ลิ่วปลิว ลิบตา
ท่องเที่ยวไป ตามสาย คงคา
หวลคิดขึ้นว่า ล่องมา เหมือนใคร

เดิน.ตามทาง ธารา
นานมา มีคน ผ่านไป
ยอดกวี หนึ่งของ เมืองไทย
ลอยเรือ ไม่ใกล้ จะไป อยุธยา
เอ่ยบทกลอน ยอกย้อน วาจา
ฟังดูเถิดว่า พรรณา เช่นไร

(พูด)

ถึงโรงเหล้า เตากลั่น ควันโขมง
มีคันโพง ผูกสาย ไว้ปลายเสา
โอ้บาปกรรม น้ำนรก เจียวอกเรา
ให้มัวเมา เหมือนหนึ่งบ้า เป็นน่าอาย

ไม่เมาเหล้า แล้วเรา ยังเมารัก
สุดจะหัก ห้ามจิต คิดไฉน
ถึงเมาเหล้า เช้าสาย ก็หายไป
แต่เมาใจ นี้ประจำ ทุกค่ำคืน

ได้ฟังบทกลอน คำสอนคำสั่ง
ได้ยินคงยัง ฝังในอุรา

ผ่านไปตั้งนาน ขับขานคล้ายว่า
พึ่งพรรณา ให้พาซึ้งใจ

ท่องไปดื่มไป จนได้ เวลาค่ำ
ชื่นชมลำน้ำ ค่ำมาฮาเฮ

ช่วยคลายเบาใจ ให้หายว้าเหว่
เริ่มเห็นทะเล อ้าว.มา คนละทาง

ฮื๊ม…ฮือ…ฮื๊อ…ฮือ
ฮื๊ม…ฮือ…ฮื๊อ…ฮือ