สุรชัย จันทิมาธร เริ่มเล่นกีตาร์ครั้งแรกก่อนเหตุการณ์ 14 ตุลาคม ได้รับการฝึกฝนพอเข้าใจพื้นฐานจาก มโนภาษ เนาวรังษี
ต่อจากนั้นฝึกหัดด้วยตัวเองเรื่อยมา ได้รับอิทธิพลจากเพลงสากล ของ โจอัน เบซ บ๊อบ ดิแล่น ร่วมกลุ่มเล่นดนตรีกับ วีระศักดิ์ สุนทรศรี ในนาม ท.เสน และสัญจร ก่อนมารวมกับบังคลาเทศแบนด์เป็น คาราวาน ในที่สุด เดินทางเข้าป่าแสวงหาความหมายและปรัชญาชีวิต 2519 จากป่าคืนเมือง 2525

เพลงพิณแห่งพนมไพร
มงคล อุทก เป็นชาวอำเภอพนมไพร เป็น รองนายกองค์การนักศึกษา วิทยาลัยเทคนิค ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ขณะเกิดเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 ร่วมกับกลุ่มเพื่อนในชื่อกลุ่มบังคลาเทศแบนด์ โดยมีแกนนำ อีกคนคือ ทองกราน ทานา จนกระทั่งมาเจอกับกับ ท.เสนและสัญจรรวมตัวเป็น คาราวาน ในที่สุด ในช่วงเรียนที่เทคนิคภาคตะวันออกเฉียงเหนือมงคล อุทก โชคร้ายประสบอุบัติเหตุจากมอเตอร์ไซด์จนต้องเสียขาไปข้างหนึ่ง มงคล อุทกประทับใจเพลงพิณครั้งแรกจากคนบ้าติดกัญชา นั่นก็เพียงพอที่จะเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เขาซึมซับ และหลงรักเสียงดนตรี โดยเฉพาะพิณ ที่ร่วมกับ คาราวาน มาจนทุกวันนี้

วีระศักดิ์ สุนทรศรี
ที่รู้จักในนาม ”แดง” คาราวาน” เริ่มต้นชีวิตเป็นนักเขียน โดยใช้นามปากกาว่า “สัญจร” ่ร่วมกันเล่นดนตรีในนาม ท. เสนและสัญจร ก่อนเข้าร่วมกับสมาชิกวงบังคลาเทศแบนด์ สร้างประวัติศาสตร์หน้าสำคัญของดนตรีเพื่อชีวิตด้วยการกำเนิดวง ” คาราวาน” ในเวลาต่อมา หลังเหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519 เข้าร่วมกับพรรคคอมมิวนิสต์แห่ง ประเทศไทย กระทั่งกลับออกมาอีกครั้งในช่วงปลายปี 2523

สมาชิกวงบอดี้แสลม

สมาชิกวง บอดี้แสลม ในยุคแรก มี 3 คน ดังนี้

ชื่อจริง อาทิวราห์ คงมาลัย
ชื่อเล่น ตูน
ตำแหน่ง ร้องนำ
วันเกิด 30 พฤษภาคม 2522
การศึกษา ปริญญาตรี คณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ศิลปินที่ชื่นชอบ Match Box 20,Lifehouse
กีฬาที่เล่น ฟุตบอล
ประสบการณ์ทาง ด้านดนตรี อดีตสมาชิกวงละอ่อน
ร้องแร็พให้กับวง Big Ass
เล่นดนตรี(กลางคืน) ในนามวง กุหลาบขาว
ผลงานที่ผ่านมา อัลบั้ม ละอ่อน
อัลบั้มพิเศษ “เทพนิยายนายเสนาะ”

ชื่อจริง รัฐพล พรรณเชษฐ์
ชื่อเล่น เภา
ตำแหน่ง กีตาร์
วันเกิด 12 เมษายน 2522
การศึกษา ปริญญาตรี คณะศึกษาศาสตร์ ม.ศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร
ศิลปินที่ชื่นชอบ Enya,Smashing Pumpkins
กีฬาที่เล่น ฟุตบอล
ประสบการณ์ ทางด้านดนตรี อดีตสมาชิกวงละอ่อน
ผลงานที่ผ่านมา อัลบั้ม ละอ่อน
อัลบั้มพิเศษ “เทพนิยายนายเสนาะ”

ชื่อจริง ธนดล ช้างเสวก
ชื่อเล่น ปิ๊ด
ตำแหน่ง เบส
วันเกิด 30 เมษายน 2522
การศึกษา ปริญญาตรี คณะสังคมศาสตร์ ภาควิชาจิตวิทยา ม.เกษตรศาสตร์
ศิลปินที่ชื่นชอบ Silly Fools,Mr.Big
กีฬาที่เล่น ฟุตบอล
สบการณ์ทาง ด้านดนตรี อดีตสมาชิกวงละอ่อน
เล่นดนตรี (กลางคืน) ในนามวง Go So Big
ผลงานที่ผ่านมา อัลบั้ม ละอ่อน
อัลบั้มพิเศษ “เทพนิยายนายเสนาะ”
แสดงละครชุดเรื่อง “พ่อ”

ปฐมพร ปฐมพร ประวัติ

ชื่อ ปฐมพร
นามสกุล ปฐมพร
ภูมิลําเนา จังหวัดชลบุรี
การศึกษา ปริญญาตรี คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
ส่วนสูง 173 เซนติเมตร
น้ำหนัก 50 ก.ก.
ผิวเนื้อ ดำแดง

เส้นทางของถนนสายดนตรีของบ้านเราในปัจจุบัน มีผู้คนมากหน้า หลายตา ดาหน้ากันเข้ามาประดับวงการ มีทั้งที่โชคหนุนบุญช่วย พลิกตัวเอง เป็นนักร้องได้เพียงข้ามคืน มีทั้งที่เป็นนักร้องได้โดยบังเอิญ และมีทั้งผู้ที่ต้อง ต่อสู้ ฝ่าฝันอุปสรรคขวากหนามจนล้าและท้อถอยไปก็เยอะ ใครที่ยังยืนหยัด อยู่ใต้ก็น่าจะเพราะใจที่รักอย่างแท้จริง หรือไม่ก็เพราะว่าเป็นคนที่จะต้อง เอาชนะอุปสรรคชีวิตให้ได้

จะด้วยอะไรก็ตาม ที่ทําให้เด็กหนุ่มคนหนึ่งที่มีความแปลกตั้งแต่ชื่อและนามสกุล ที่ ปรากฏในบัตรประชาชนเหมือนกันว่า “ปฐมพร ปฐมพร” ยังคงมุ่งมั่นอย่างเด็ดเดียวที่จะสร้าง ผลงานเป็นของตัวเองให้ได้ แม้จะใช้เวลามากกว่า 5 ปีก็ตาม

อยากให้เล่าถึงประวัติส่วนตัวคร่าวๆก่อน

• “ผมเกิดที่จังหวัดชลบุรี เริ่มเล่นดนตรีครั้งแรกก็ตอนอยู่ ม.ศ. 1 เป่าทรัมเป็ตให้กับ วงดุริยางค์ของโรงเรียน ต่อมา พอเห็นเพื่อนๆเล่นกีตาร์กันก็เลย หัดเล่นบ้างแต่ก็ไม่จริงจังอะไร มาก เพราะตอนนั้นผมเล่นฟุตบอลอยู่ด้วย อยากเป็น นักฟุตบอล แต่พอมาหัดเล่นกีตาร์ ก็เริ่มที่จะแต่งเพลงไว้ ก็หัดเล่น หัดแต่งไปเรื่อยๆ มีเพลงเก็บไว้ มากพอสมควร ช่วงม.ศ.3 ผมเข้า กรุงเทพฯ มาเจอเพื่อนคนนึง ซึ่งเค้าก็มีเพลงที่เค้าแต่งไว้ เหมือนกัน เราก็คุยกันว่าอีก 2 ปีเราจะมาเจอกันนะ เราจะ ทําเพลง จะตั้งวงเล่นกันเอง เลย ซึ่งยุคนั้นเพลงที่อยู่ในตลาด ก็ไม่ค่อยมีเพลงวัยรุ่นเท่าไร จะมีก็ชาตรีกําลังดัง ตอนหลังผมมา เรียนมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพฯ ก็ได้เจอกับเพื่อนคนเดิม ซึ่งเค้า เล่นกีตาร์เก่งขึ้นมาก เพลงที่ เราสองคนมีอยู่ก็มากพอที่จะทํา ออกมาได้แล้ว เราก็เริ่มออกหา นักดนตรีที่จะมาเล่นให้ จําได้ว่า ตอนนั้นน้ำท่วมกรุงเทพฯ ต้องเดินลุยน้ำไปหาเพื่อนๆ มือกลอง มือคีย์บอร์ด ซึ่งพวกเค้าก็ไม่อยากเล่นให้เรา เพราะเค้าเล่นเพลงสากลกันอยู่ เพื่อที่เค้าจะสามารถไปเล่นตามบาร์ได้ เราขอร้อง เค้าถึงตกลง ก็เล่นกัน ทําออกมาเป็นเพลง ชุดนึ่ง นั่นคือเมื่อกว่า 5 ปีก่อน”

© คือเพลงชุดปัจจุบันเลย หรือเปล่า
“ไม่ใช่ทั้งหมด มีเพียง ส่วนหนึ่งเท่านั้นที่เอามา หลังจากที่เราทําเพลงกันก็มีคนสนใจในแนวเพลงของเรา เค้าก็อยากจะสนับสนุนเรา ก็เริ่มทํากันจริงๆจังๆ พอหาเสร็จเค้าก็เอาไปเสนอบริษัทหลายแห่ง ซึ่งส่วนใหญ่ก็โอเค แต่พอถึงตอนท้ายก็มีอันต้องไม่ได้ออกทุกที่ ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าทําไม อาจจะเป็น เพราะว่าช่วงนั้น ตลาดเพลง ยังไม่เปิดกว้างสําหรับเพลง ในแนวของผมก็ได้ มันเป็นอย่างนี้ครั้งแล้วครั้งเล่าจนคนที่ เค้าจะสนับสนุนผมเค้าเริ่มท้อ เค้าเสียเงินไปแล้ว แต่เพลงของผมไม่มีใครยอมฟัง เค้าก็ผิดหวัง แล้วอีกอย่างนึง ความคิดบางอย่างระหว่างผมกับเค้าก็เริ่มไม่ลงรอยกันด้วย เค้า พยายามจะเปลี่ยนคาแร็คเตอร์ของผม ซึ่งผมไม่ยอม”

©เช่นเรื่องอะไรบ้าง
“ก็เรื่องการแต่งตัวอะไรแบบนี้ ซึ่งผมคิดว่ามันปลีกย่อยเกินไป แต่เค้าเอามาคิด ก็ขัดใจกันนิดหน่อยแต่ผมไม่ยอม เค้าถือว่าเค้าลงทุนให้ แต่ผมก็ถือว่าตัวผมก็ลงทุนเหมือนกัน ผมลงแรง..ลงความคิด พอสรุปกัน ไม่ได้เค้าก็เลิก ทุกคนเลิก เพราะเพื่อนๆผมส่วนใหญ่ก็ท้อกัน หมดแล้ว”

@ แต่คุณไม่..
“ใช่ ผมตั้งใจแล้ว เพราะฉะนั้นผมจะท้อไม่ได้ จากนั้นผมก็เอาไปเสนอบริษัทเทปอีกหลายๆ ที่ แต่ละที่เค้าก็ให้เหตุผลกัน หลายๆอย่าง เพลงแนวนี้เรายังไม่มีนโยบายจะโปรโมทบ้าง… อะไรบ้าง แม้แต่ที่รถไฟดนตรีนี้ ผมก็เคยเอามาเสนอแล้วครั้งหนึ่ง ซึ่งก็โอ.เค.แล้ว ถึงขนาดมีการ เป็นสัญญากันแล้ว แต่ก็มีปัญหาอีก”

© เพราะอะไร
“จะพูดว่าเป็นเพราะผมดื้อก็ได้ แต่จริงๆแล้วผมมีเหตุผลนะ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามผมเชื่อในความคิดของตัวเอง แต่ถ้าคุณมี เหตุผลที่ดีกว่ามาหักล้างผมก็ยอม คือตอนนั้นก็เลยหยุคไปสําหรับรถไฟดนตรี ผมก็เอาไปเสนออีกหลายที่ มาถึงบริษัทนึ่งตกลงกันแล้ว ทําไปทํามาเค้าพยายาม จะเปลี่ยนคาแรคเตอร์ผม เอาเพลงซึ่งเค้าให้คนอื่นทํามาให้ผมร้อง ถ้ามันดีผมไม่ว่าเลย แต่นี่มันไม่เข้ากับตัวผมเลย ผมก็เลยบอกไม่ทํา เพราะผมอยากหาเองมากกว่าด้วย เค้าก็บอก โอ.เค. ถ้ายังไง ตอนนี้คุณไปเคลียร์เรื่องสัญญาที่เคยทําไว้กับรถไฟดนตรีก่อน ผมก็เลยมาที่ รถไฟดนตรีเพื่อเคลียร์เรื่องนี้

© หมายความว่าก่อนหน้านี้ก็ยัง ไม่ได้เคลียร์กัน
“ตอนนั้นที่ยกเลิกกันไป ครั้งหนึ่งนั้นเรายกเลิกกันด้วยวาจา ผมบอกไปหาคุณระย้าก็ โอ.เค.ไม่ทําก็คือไม่ทํา ยกเลิกกันไป ไม่ได้ยึดถืออะไรกับสัญญาที่เคยทําไว้ ผมก็เล่าให้เค้าฟัง

ว่าตอนนี้ผมกําลังทําอะไรอยู่ เค้าก็บอกว่าเค้ากําลังคิดถึงผม อยู่พอดี ซึ่งผมรู้สึกแปลกใจและก็ ดีใจมากที่เค้ายังคิดถึงผม ทั้งๆที่ ผมเคยเดินออกจากที่นี้ไปแล้ว เค้าก็บอกว่าเค้าเสียดายนะ เพราะตอนนั้นทุกอย่างก็กําลังจะ ไปได้สวยแล้ว พอดีตอนนั้นผมทํา เพลงใหม่ขึ้นมาอีก 2 เพลง ผม ก็เอาให้เค้าฟัง เค้าก็บอก โอ.เค.นะ ถ้าคุณยังอยากหาคุณก็ มาได้

มาเรียบเรียงให้มันได้อารมณ์ ที่สุดเท่าที่จะทําได้ในตอนนั้น สําหรับเพลงชุดนี้ของผมโดย รวมๆแล้วเพลงจะเป็นร็อค ซึ่งที่เป็นแบบนี้ก็ไม่ได้ตามแบบ ใคร ผมไม่เคยคิดจะจัดกรอบให้ กับเพลงที่แต่งอยู่แล้ว แต่ผมเห็น ว่าดนตรีร็อคสามารถสื่อได้แรง และได้อารมณ์ที่สุด มันให้ความ รู้สึกเหมือนได้ทุ่มตัวเองลงไป ทั้งหมด”

“ส่วนศิลปินที่ผมชื่นชมที่สุด ก็คือจอห์น เลนนอน ผมว่าชีวิต ของเค้ายิ่งใหญ่ เค้าได้รับการ ยอมรับจากคนทั่วโลก ซึ่งผมคิด ว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับชีวิตเค้า เป็นสิ่งที่เค้ากําหนด เค้าสร้าง เค้าวางชีวิตเค้าให้เป็นไปตาม ขั้นตอน ซึ่งผมคิดว่าน้อยคนจะกําหนดชีวิตตัวเองได้อย่างเค้า ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการใช้ชีวิตอย่างสันโดษ ลึกลับ หรือการจบชีวิตลงด้วยการถูกฆาตกรรมก็ตาม ซึ่งสร้างความสะเทือนใจ ให้กับคนทั้งโลก เป็นตํานาน เล่าขานไปอีกนาน เรื่องราว ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับชีวิตของเค้า มันถึงอารมณ์ทุกอย่าง ทําให้ผม ชื่นชมเค้ามาก”

ดูย้อนกลับไปเรื่องเพลงที่แต่ง ในชุดนี้ มีเพลงไหนที่คุณรู้สึก พิเศษกับมันบ้างหรือเปล่า
“จริงๆแล้วผม่ให้ความสําคัญ กับทุกเพลง แต่ถ้าจะถามจริงๆ เพลง “ฉันแอบอยู่” มันเป็น ความรู้สึกที่ดีของผม เพราะมีคนๆหนึ่งเข้าใจในสิ่งที่ผมพูด ผมจึงแต่งเพลงนี้ขึ้นเพื่อใช้วลีนี้ แทนความรู้สึกของผมที่มีต่อเค้า อาจจะเข้าใจยากนะสําหรับ เพลงนี้จะ

© คุณเป็นคนเข้าใจยาก หรือเปล่า
– “บางครั้งนะ.. คนที่อยู่ ใกล้ชิดผมเค้าก็ยังบอกไม่เข้าใจ – ผม ก็คงจะจริงมั้ง เพราะ

© เพลงที่เอามาทําคือเพลง ชุดเดิมทั้งหมดหรือเปล่า
“ผมทําขึ้นมาใหม่อีก 6 เพลง คือเพลง เกลียดกลางคืน ปีศาจ, หวง, รักพูดไม่เป็น ตัดใจ, ก็เท่านั้น แล้วดึงเพลง เก่าที่มีอยู่มา 4 เพลง ก็มี ทรมาน, ฉันแอบอยู่, มายาและ ไม่ได้มามือเปล่า ซึ่งเพลงที่ท้า ขึ้นมาใหม่นี้จะเปลี่ยนไปจากที่ผม เคยทํามากพอสมควร เพื่อว่าจะ ออกสู่ตลาดได้

© เพลงที่เขียนขึ้นเอาข้อมูล มาจากไหน
– “มาจากประสบการณ์ของผม เอง ทั้งที่เกิดขึ้นกับตัวเองและ พบเห็นมาจากทั่วๆไป จาก เรื่องราวของเพื่อนบ้าง สิ่งที่อยู่ รอบๆตัวบ้าง”

© ลักษณะการเขียนเพลงของ คุณเป็นแบบไหน
คือจริงๆแล้วผมชอบที่จะใช้ สัญลักษณ์แทนสิ่งที่อยากจะพูดถึง มากกว่าจะใช้คําพูดบอกกันตรงๆ ซึ่งการเขียนเพลงแบบนี้อาจจะ ฟังยากเกินไปสําหรับบางคน ซึ่ง ผมคิดว่าถ้าผมมีประสบการณ์ มากกว่านี้ผมคงสามารถใช้ สัญลักษณ์พูดถึงโดยที่คนฟังทุกกลุ่ม สามารถเข้าใจได้ ผมหวังไว้ว่า ในอนาคตผมจะหาได้”

© นอกจากใช้สัญลักษณ์ในการ เขียนแล้ว เพลงที่คุณเขียนยังสื่ออะไรให้คนฟังอีกหรือเปล่า
“แน่นอน…เพลงที่ผมเขียนจะต้องสื่ออะไรให้คนฟังบ้าง ไม่มากก็น้อย ผมอยากจะพูดถึง เรื่องเกี่ยวกับชีวิตคนในแง่ของปรัชญาว่าทุกคนสามารถที่จะพอใจในชีวิตของตัวเองได้โดยที่ ระดับความรู้แค่ไหนก็สามารถจะสร้างให้กับตัวเองได้ ผมอยากจะสื่อตรงนี้ให้มากที่สุด เพลงที่แต่งก็อยากจะให้คนย้อนนึกไปถึงตัวเอง รู้จักตัวเองให้มากๆ นี่คือจุดที่อยากจะสร้างมากที่สุด ในการทําเพลงให้คนฟังได้มองย้อนกลับมาหาตัวเองได้ว่าตัวเองเป็นคนยังไง พื้นฐานจริงๆแล้วตัวเองเป็นคนยังไง ต้องการจะเป็นอะไรต่อไปใน อนาคต สิ่งเหล่านี้ถ้าคุณค้นหาเจอคุณก็จะรู้ว่านั้นคือตัวคุณเอง แต่คนส่วนใหญ่มักจะถูกปลูกฝัง เค้าอยากจะเป็นอะไรก็เพราะเค้าถูกปลูกฝังมาอย่างนั้น ซึ่งผมคิดว่าชีวิตเราเราน่าจะเลือกได้เองมากกว่า ซึ่งผมคิดว่าไอเดียนี้ของผมคงจะเป็นประโยชน์กับใครได้บ้าง

อาจจะมีเด็กชักคน ที่ตั้งใจอยากจะเป็นสถาปนิก มากเลย แต่องค์ประกอบหลายๆ อย่างอาจจะไม่เอื้ออํานวยให้เค้า เช่นไม่มีเงินทุน หรือ อะไรก็แล้วแต่ แต่ถ้าเค้ามั่นใจ เค้าก็สามารถค้นหาได้ว่าคุณสมบัติ ของสถาปนิกที่แท้จริงคืออะไร เค้าก็สามารถจะศึกษาเองได้ ไม่จําเป็นต้องไปเรียนในมหาวิทยาลัย ไปเรียนเองได้ ไปขอฝึกงานกับคนอื่น เค้าสามารถทําได้ถ้าเค้าตั้งใจจริง นี่แหละ คือสิ่งที่ผมอยากจะให้กับคนฟัง ซึ่งทุกเพลงที่ผมเขียนอาจจะ ไม่ใช่แบบนี้ แต่ผมยึดหลักนี้ใน การเขียนเพลง, การทํางาน ผมไม่ได้เป็นนักร้องเพราะ อยากดัง ผมทําเพลงนี้ผมเจอ อุปสรรคค่อนข้างสูงที่เดียว ผมต้องใช้ความพยายามมากกว่าจะได้ออกเทปชุดนี้มา เพราะฉะนั้น ถ้าผมมีอะไรที่สามารถถ่ายทอดให้คนฟังได้ผมก็อยากหา สําหรับเด็กรุ่นใหม่ทุกคนที่โตขึ้นมาให้ เค้ามีกําลังใจที่จะทําในสิ่งที่เค้าหวังตั้งใจให้สําเร็จ”

® คุณชอบฟังเพลงแนวไหนและชื่นชมศิลปินคนไหนเป็นพิเศษ หรือเปล่า
ผมเริ่มฟังเพลงสากลมา ตั้งแต่เด็กๆ มันเป็นความโชคดี ของผมที่คนรอบข้างฟังเพลง สากลมาก เพราะฉะนั้นแนว เพลงของผงส่วนใหญ่ก็จะได้แบบมาจากสากล แต่ไม่ได้หมายความว่าผมเอาทํานองเพลงนั้น เพลงนี้มาใส่นะ การแต่งเพลงของผม ผมจะแต่งตามกีตาร์แล้ว

หลายคนพูดแบบนี้ แต่ผมรู้จักตัวเองดีพอนะ คนทุกคนควรจะ รู้จักตัวเองให้มากๆ มากกว่ารู้จักคนอื่น เพราะพฤติกรรมของทุกคนย่อมแตกต่างกันออกไป “ฉัน” ในเพลง “ฉันแอบอยู่ เป็นสัญลักษณ์แทนพฤติกรรมหรือ เหตุการณ์ในอดีตที่คนเราควร มองย้อนกลับไป เพลงนี้เป็นเพลงในยุคแรกๆที่ผมหัดแต่ง และเป็นแรงบันดาลใจให้ผม อยากจะเขียนหนังสือด้วย”

© เพราะอะไรจึงอยากเขียนหนังสือ
“เพราะการจะสื่อสิ่งที่อยาก จะสื่อในเพลงมันยาก.. ยาก ต่อการเข้าใจของคนฟัง เพราะคนฟังต้องการฟังดนตรีเพื่อความบันเทิงซะส่วนใหญ่ ก็เลยอยากจะถ่ายทอดด้วยวิธีเขียนหนังสือ
และหนังสือของผมก็จะพูดถึงการ | มองตัวเอง เพราะผมเห็นว่าใน
ขณะที่คนเราพยายามที่จะศึกษา และรู้จักคนอื่นเนี่ย ในเรื่องของ ตัวเองเขากลับสับสน หนังสือของผมผมเลยอยากให้คนอ่านเข้าใจ และถามตัวเองว่า “เราเป็นคนอย่างไรนะ” เมื่อ ได้อ่านจบ ตอนนี้ก็เริ่มเขียนไปบ้างแล้ว แต่ยังไม่ลงตัวเท่าที่ควร

© นอกจากเขียนหนังสือแล้ว อยากทําอะไรอีก
“ความหวังในชีวิตของผมที่ ผมจะต้องทําให้ได้มีอยู่ 3 ข้อ อย่างแรกคือผมต้องมีผลงานของตัวเองในด้านสร้างสรรค์อย่าง น้อย 1 อย่างซึ่งผมได้ทําแล้วคือ เทปชุดนี้ อย่างที่สองคือเดินทาง ให้มากที่สุดในโลกใบนี้ หมายถึง การไปประเทศต่างๆ คนเราเลือกเกิดไม่ได้และการที่เกิดมาเป็นชนชาติหนึ่ง โอกาสที่จะ เดินทางไปโน่นมานอย่างที่ใจปรารถนาเป็นเรื่องยาก ลําบากเพราะคิดเงื่อนไขระหว่างประเทศที่มนุษย์กําหนดขึ้นมามากมาย ผมก็เลยอยากมีอิสระที่ จะเดินทางไปไหนๆก็ได้ ไม่ใช่ ไปเพื่อเที่ยวนะ แต่เพื่อศึกษาสิ่งใหม่ๆและอย่างสุดท้ายคือการ ได้รักใครสักคนที่สามารถตาย แทนกันได้ และเค้าก็คิดอย่าง เดียวกัน ซึ่งข้อนี้เป็นเรื่องยาก

© สีที่คาดอยู่บนหน้าต้องการสื่อ อะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า
“สําหรับผม…มันเป็นการ เตือนตัวเองให้คิดถึงชีวิตที่ผ่านมา ผมต้องผ่านอุปสรรคขวากหนาม ความเจ็บปวดมามาก เพียงใดกว่าจะมาถึงวันนี้ได้ ซึ่ง ไม่ใช่มีแต่ผมหรอกที่ต้องสูญเสีย หลายสิ่งหลายอย่างไป มีคนใน โลกนี้อีกหลายคนที่ต้องเจอกับ อุปสรรคกว่าจะก้าวไปถึงจุดที่ หวังไว้ได้ ซึ่งผมก็ได้แต่หวังไว้ ว่าเค้าจะไม่ท้อเสียก่อน”

@ อยากจะบอกอะไรกับคนอ่าน …ทิ้งท้ายไว้ชักนิด 
“ครับ สําหรับผลงานชุด “ไม่ได้มามือเปล่า” นี้ผมก็หวัง ว่าหากมันจะมีสิ่งที่ดีอยู่บ้างก็ ขอให้เป็นตัวแทนของความเป็น ตัวของตัวเองและความปรารถนา ของคนที่มีพลังใจและไฟที่มุ่งมั่น ผมเชื่อว่าตราบใดที่ความคิด ของเรายังพัฒนาอยู่ สักวันหนึ่ง โอกาสก็จะเป็นของเรา อย่าให้ อุปสรรคและเวลามาทําร้ายหรือ ทําให้ไฟเราดับ หมั่นจุดไฟให้ตัวเอง อย่าท้อแท้ ต้องมีแน่ๆ วันของเรา..”

รู้จักปฐมพร ปฐมพร มากขึ้น

เคยเห็นจานบิน
เมื่อสมัยเด็กเขายืนอยู่ที่ ระเบียงบ้าน ขณะนั้นมีนกพิราบตัวหนึ่งซึ่งบินผ่านหน้าไปสายตาก็มองตามนกพิราบที่บินขึ้นฟ้า ก็พบกับวัตถุประหลาดสีเงิน ด้วยความตกใจก็รีบหันมาเรียก เพื่อนๆ พอหันไปอีกทีก็ไม่เห็นอีกแล้ว เหศการณ์นั้นทําให้เขาเริ่มมีความผูกพันกับจักรวาลและ วัตถุทรงกลม ซึ่งเขาเชื่อว่ามันต้องมีอะไรที่ผูกพันกับชีวิตมนุษย์อย่างแน่นอน แต่ยังไม่รู้ว่าอะไร ตอนนี้ ปฐมพรเขากําลังค้นหา..

เด็กแปลก ชอบสะสม พระเครื่อง
ตอนเด็กๆในขณะที่เพื่อน – รุ่นเดียวกันชอบสะสมแสตมป์และ ของเล่นอื่นๆ ปฐมพรกลับชอบ สะสมพระเครื่อง เขามีพระเครื่องมากมายเทียบเท่ามือ สะสมรุ่นใหญ่ ไปบ้านปู บ้านตา ก็คว้ามาหมดแถมยังห้อยอีก เต็มคอ แต่พอโตขึ้นมาหน่อย สัก ม.ศ.3 เขาก็เลิกสะสม และ เลิกห้อยพระมาจนถึงทุกวันนี้ พระที่เคยมีอยู่ก็ยกให้คนอื่นไปหมด ไม่สนอีกเลย เช่นเดียวกับเรื่องฟุตบอล

ประทับใจมากที่ครั้งหนึ่ง รู้สึกว่าตัวเองเป็นดารา
ในการแข่งขันฟุตบอลทีมอนุชนทางภาคตะวันออกในปีหนึ่ง ซึ่งมีทีมฟุตบอลดังๆของภาคเข้าแข่งขันมากมาย เริ่มที่เขาไม่คิดจะเล่นแต่เมื่อมีเหตุจําเป็นต้องลง กลายเป็นว่าเขาเป็นที่รู้จักของใครต่อใคร เป็นที่พูดถึง เป็นดาวซัลโวทำประตูได้มากมาย ทําให้ทีมได้ชนะเลิศ ตอนนั้นมีความรู้สึกว่าตัวเองเป็นดารา อะไรจะขนาดนั้นนะ ปฐมพร… เกือบจะติดทีมชาติ ถ้าไม่หลงเสน่ห์ดนตรีซะก่อน

ปฐมพรกับเพื่อนอีกคนหนึ่ง มาเรียนในกรุงเทพด้วยจุดมุ่งหมายคือ มาเล่นฟุตบอลให้ทีมท่าเรือ เพื่อนเล่นกองหลังและ ปฐมพรเล่นกองหน้า แต่พอถูกเรียกตัวให้เข้าค่ายข้อมเขาก็เกิดเจอเสน่ห์ดนตรีซะก่อน ทิ้งไปเลยฟุตบงฟุตบอล ปล่อยให้เพื่อนที่มาด้วยกันติดทีมชาติไปคนเดียว ที่ละอนาคตที่เห็นชัดๆ สละสิทธิ์ในการเรียนฟรี พักฟรีที่มหาวิทยาลัยเสนอให้เพื่อเริ่มงานดนตรีที่ในขณะนั้น เขายังไม่รู้อนาคตด้วยซ้ำว่าจะเป็น อย่างไร ใจเด็ดจริงๆไอ้น้อง

ใช้กลองจริง และเล่นพร้อม กันทั้งวงในการบันทึกเสียง
ดนตรีในทุกวันนี้โดยทั่วไป จะใช้วิธีการใช้เครื่องอิเลคโทรนิคในการบันทึกเสียงกลอง และใช้การเล่นเครื่องดนตรีทีละชิ้นเข้าที่ละไลน์ แล้วจึงนํามามิกซ์เสียงในภายหลัง แต่สําหรับอัลบั้ม “ไม่ได้มามือเปล่า ปฐมพรใช้กลองจริงในการบันทึกเสียงและได้นําเพื่อนๆ นักดนตรีรุ่นเดียวกัน ยกวงทั้งวง มาเล่นเพื่อบันทึกเสียงพร้อมกันทั้งวง เพื่อต้องการเสียงดนตรีที่ “สด และมีชีวิตกว่า

เก็บประสบการณ์รายทางมาสร้างเป็นเพลง

รักพูดไม่เป็น
“สําหรับผม. เมื่อรักใครสักคน มันเป็นความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่มาก.. มากเกินกว่าจะใช้คําว่า “รัก” เพียงคําเดียวมาบอกถึงความรู้สึกทั้งหมดได้ จึงดูเหมือนว่าผมพูดคํานี้ไม่เป็น ซึ่งเชื่อว่าคงมีอีกหลายๆคนที่เหมือนผม ก็อยากรู้เหมือนกันว่าระหว่างคําหวาน กับความจริงใจ แบบไหนจะเป็นที่ถูกใจกว่ากัน

หวง
“มีเพื่อนผู้หญิงหลายคนมาปรับทุกข์กับผมว่าแฟนหวงมาก ซึ่งแทนที่จะเป็นความรู้สึกที่ดีกลับกลายเป็นเรื่องนํารำคาญสําหรับเธอ ซึ่งผมเข้าใจนะว่าผู้ชาย “ทุกคนรู้ตัวเองว่าควรจะหวง แค่ไหนจึงจะพอดี แต่พอถึงเวลา จริงๆก็ทําไม่ได้ ที่เขียนเพลงนี้ขึ้นมาเพราะอยากจะบอกว่า หวงมากก็เพราะรักมากนะเอง

ปีศาจ
“ผมแต่งเพลงนี้โดยใช้สัญลักษณ์ แทนสิ่งต่างๆ “ปีศาจ” ในเพลงนี้ ไม่ใช่ผี แต่มันคือความชั่วร้ายที่เป็นความรู้สึกส่วนหนึ่งที่ซ่อนอยู่ในตัวคนทุกคน ซึ่งในยามปกติ คนเราจะแสดงออกเฉพาะส่วนที่ดี แต่เมื่อไรที่ “ความมืด” ซึ่งหมายถึงเหตุการณ์เลวร้ายรอบตัว สิ่งไม่ดี เช่นหน้าบึง โกรธเกรี้ยว โมโห ก็จะถูกแสดงออกมา นั่นหมายถึงปีศาจ ในตัวเราออกมาอาละวาดแล้ว เพลงนี้ผมแต่งไว้ยาวมาก ในชุดนี้เป็นเพียงภาคเดียวเท่านั้น ถ้ามีโอกาสก็คงจะได้นําภาคต่อจากนี้มาเสนอต่อไป

ฉันแอบอยู่
ก่อนที่คุณจะหยิบเรื่องราวของผมมาอ่าน คุณตั้งใจจะทําอะไร ก่อนหน้านี้หรือเปล่า ความคิด เดิมนั้นยังคงอยู่ในใจคุณลึกๆ ใช่หรือไม่… ผมเชื่อว่ายังคงแอบอยู่ในใจคุณอย่างแน่นอน เพลงนี้ผมแต่งร่วมกับผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเคยรักกันมาก แต่ในสายตาของเธอวิถีชีวิตและภาพอนาคตของผมในตอนนั้นคงจะเลื่อนลอยและไม่สดใสนัก เธอจึงจากไปในที่สุด จนถึงวันนี้ “ฉันแอบอยู่ เป็นเพลงที่ผมรักมาก เพราะหมายถึงชีวิตของผม ที่มักจะมีเธออยู่ในความคํานึงเสมอ เหมือนเธอแอบอยู่ในใจ

ลอดเวลา มายา
จากการที่เข้ามาสัมผัสกับสังคมเมือง ซึ่งมีความเจริญทางวัตถุเพิ่มขึ้นตลอดเวลา มันทําให้โลก เราแคบลงแต่คนกลับห่างไกลกันออกไป ขณะเดียวกันความจอมปลอมหลอกลวงก็คืบคลาน ใกล้ตัวเราเข้ามาทุกที รอยยิ้ม คําทักทายที่เคยมีให้กันไม่รู้มันหายไปไหนหมด สิ่งเหล่านี้ใช่มั้ยที่เป็น “มายา” อยู่ใน สังคมของเราทุกวันนี้

ทรมาน

“ปัญหาเรื่องยาเสพติดเป็นปัญหาใหญ่ของวัยรุ่นในสังคมทุกมุมโลก ผมเขียนเพลงนี้ขึ้นเมื่อหลายปีมาแล้ว จากการได้เห็นสภาพของคนที่ติดยาเสพติด ผมไม่กล่าวถึงโทษของยาเสพติดในเพลงนี้ เพราะเป็นสิ่งที่ทุกคนตระหนักดีอยู่แล้ว แต่จะพูดถึง – ความน่ากลัวกว่านั้น นั่นคือความรู้สึกของคนที่ตกเป็นทาสของมัน แต่พยายามจะหนี คนเหล่านั้นต้องผจญความเจ็บปวดทรมานแสนสาหัสเพียงใด

เกลียดกลางคืน

“แต่งจากความรู้สึกของเพื่อน สนิทคนหนึ่ง ซึ่งมีแฟนและอยู่ด้วยกันมาหลายปี วันหนึ่งเมื่อเธอจากไปทั้งๆที่ยังรักอยู่ เขาเกิดความรู้สึก “เกลียดกลางคืน” “ขึ้นมา เพราะเป็นช่วงเวลาที่ เราต้องกลับบ้าน..บ้านที่เคยมี เธออยู่ตรงนั้น ตรงนี้… ความทรงจําในอดีต ภาพความทรงจํา จะถูกรื้อฟื้นมาครั้งแล้วครั้งเล่า เขาจึงอยากจะให้โลกนี้มีเฉพาะกลางวันที่เขาสามารถจะไปทํางานหรือพบความวุ่นวายที่ไหนสักแห่ง เพื่อจะได้ไม่ต้องมาเจ็บปวดคนเดียวเหมือนเวลากลางคืน

ก็เท่านั้น

“ผมเอาเรื่องราวและความรู้สึก ของคนอื่นมาเขียนเป็นเพลงที่เยอะแล้ว จึงไม่แปลกนะครับถ้า จะรู้สึกปลื้มเมื่อมีใครเอาความเป็นตัวผมไปเขียนเป็นเพลงด้วยเหมือนกัน “ก็เท่านั้น” เป็นภาพสะท้อน ตัวผมในมุมมองของเพื่อนคนหนึ่ง เท่าที่ความเป็น “เพื่อน” จะทําให้เพื่อนสามารถถ่ายทอด ความเป็นตัวผมออกมาได้ เขาแต่งเพลงนี้ครึ่งเดียว ส่วนครึ่งสุดท้ายผมมาแต่งต่อเอง ตั้งแต่ “..มีตวงใจหนึ่งเดียวหากน้อยไป คงไม่กล้าให้ใครเขาครอบครอง ไม่อาจจํานรรจหรือจะ ร่ำร้องเปิดใจบอกใคร….”

ตัดใจ
“เมื่อคนสองคนไม่สามารถ อยู่ด้วยกันได้ก็น่าจะมีความ “เด็ดเดี่ยว” เด็ดขาดในการจากกัน ไม่ต้องเหลือความผูกพัน ให้ต้องมานั่งคิดถึงกันอีก แม้เราจะรู้สึกเสียดายวันเวลา ความรู้สึกดีๆที่เคยให้มีให้กันก็ตามเราก็ต้องเข้าใจยอมรับว่าเราอยู่ด้วยกันไม่ได้เพราะอะไร ความรู้สึก “เด็ดเดี่ยว” “เสียดาย” และสุดท้ายคือ  “เข้าใจ” คือความรู้สึก 3 แบบ ที่ถ่ายทอดความรู้สึกของหลายๆ คนไว้

ไม่ได้มามือเปล่า
“แม้ผมจะไม่ได้แต่งเพลงนี้ แต่ก็ชอบมาก และยอมรับว่าเป็น เพลงที่ลงตัวทั้งเนื้อหา ทํานอง ดนตรีและตัวผมเอง

จากนิตยสาร Starpics

ขอบพระคุณข้อมูลจากเพจ คุณแต้ว บอกอ MODEL

(เจมส์เปิดตัวทั้งร้องทั้งเต้นในเพลง…”เทศกาลคนเจ็บอก”)

พิธีกร : สวัสดีครับ

เจมส์ : สวัสดีครับผม

พิธีกร : สวัสดีพี่ๆสื่อมวลชนทุกท่านนะครับ และแล้วความสนุกสนานก็เริ่มต้นขึ้นแล้วนะครับ
เจมส์ : เหมือนกับออกอัลบั้มชุดแรกเลย

พิธีกร : หยั่งงั้นเลยนะครับ
เจมส์ : ตื่นเต้นมากเลยครับ

พิธีกร : ครับผม กับเจมส์ เฟสติวัล นะครับ
เจมส์ : ครับผม

พิธีกร : เป็นไงบ้างครับ วันนี้ตื่นเต้นมั๊ยครับ
เจมส์ : ตื่นเต้นมากเลยครับ

พิธีกร : ก่อนอื่นต้องถามก่อนละกันนะครับ จากชุดที่แล้วชุดที่ 4 กับเจมส์ เดลิเวอร์รี่นะครับ ห่างกับชุดนี้ประมาณถึงปีมั๊ยครับ
เจมส์ : ประมาณปีนึงพอดี

พิธีกร : มาวันนี้ต้องถามก่อนเลยนะครับว่า ที่มาที่ไปเป็นยังไงครับ
เจมส์ : เอ่อ เจมส์ เฟสติวัล ใช่มั๊ยครับ จริงๆแล้วมันก็มาจากว่า ตั้งแต่อัลบั้มชุดแรกใช่มั๊ยครับ พวกเราทำงานกันเนี่ย เราจะมีการวางกันว่าชุดต่อไปเราจะโตมาเป็นยังไง

พิธีกร : ก็คือจากชุดแรกของเจมส์ คือชุด ได้เวลา…เจมส์ ก็จะมีพัฒนาการเรื่อยๆ แต่ว่าชุดนี้จะดูรีแล็กซ์ขึ้น
เจมส์ : ใช่ครับ คือเราอยากจะให้เป็นอะไรที่คึกคัก สามารถรวมคนได้เยอะมากๆ ก็เลยนึกถึงคำว่า “เทศกาล” ขึ้นมา ก็เลยกลายเป็นเจมส์ เฟสติวัล

พิธีกร : ตอนนี้นะฮะ ก็เหมือนจะเหงาเกินไป ต้องเรียนเชิญพี่ๆทีมงานที่อยู่เบื้องหลังการทำงานของเจมส์มาพูดคุยด้วยแล้ว กันนะครับ
เจมส์ : ครับ

พิธีกร : เริ่มจาก พี่พู นะครับ สุทธิพงษ์ วัฒนจัง นะครับ รวมถึงพี่แบนนะครับ และสุดท้ายคือพี่หมูแว่น ครับผม
เจมส์ : ครับ สวัสดีครับ
พี่ชมพู : เอ่อ พี่ว่าเจมส์อย่ายืนเลยดีกว่าครับ

พิธีกร : ทำไมครับ
พี่ชมพู : เจมส์ยืนแล้วดูพี่ไม่ค่อยสูง
เจมส์ : (หัวเราะ) นึกว่าพี่พูจะไม่มานะครับเนี่ย
พี่ชมพู : มาครับ
เจมส์ : เห็นสัญญากันดิบดี พอถึงเวลานัดก็ยังไม่โผล่
พี่พู : ตื่นสายครับ ตื่นสาย เมื่อคืนทำงานดึกครับ
เจมส์ : อ้อ ครับ

พิธีกร : สวัสดีพี่ๆทั้ง 3 ท่านนะครับ ก่อนอื่นต้องถามเกี่ยวกับ…
พี่พู : เดี๋ยวก่อนๆๆ ส่วนตัวนิดนึง
พิธีกร : ทำไมครับ?
พี่พู : โดนตรงไหนครับ…

พิธีกร : โดนตรงไหน โดนตรงไหน โดนตรงใจครับ
พี่พู : อ้อ (หัวเราะ)

พิธีกร : ครับผม ถามถึงเพลงเปิดตัวแล้วกัน เพราะว่าพี่พูเป็นคนแต่งด้วย ที่มาของเพลงนี้ครับ หรือว่าแรงบันดาลใจ เป็นประสบการณ์ของตัวเองหรือเปล่าฮะ

พี่ พู : มาจากเจมส์ครับ คือก่อนทำงานเราก็คุยกันว่า เจมส์ ชุดนี้ เอ่อ อยากให้ตัวเองเป็นอะไร เพราะว่าทำงานเนี่ย ตัวศิลปินต้องเป็นหลัก ก็คือต้องถามเค้าว่า เฮ้ย อยากจะเป็นอะไร ว่ามีความคิดแบบไหน ช่วงที่ผ่านมาหนึ่งปีจากชุดที่แล้ว ประสบการณ์มีอะไรบ้าง อยากจะเล่าอะไร เจมส์เค้าก็บอก มาคุยกัน

พิธีกร : ก็คือ ต้องการนำเสนอความเป็นตัวเองมากที่สุด

พี่พู : ใช่ครับผม แล้วคำนี้ก็มาจากเจมส์ด้วย

พิธีกร : เฟสติวัล ?

พี่พู : ครับ ใช่ครับ

พิธีกร : เป็นไง มาไงครับ

เจมส์ : เฟสติวัล เหรอครับ ก็จริงๆแล้ว เอ่อ…เป็นการเก็งฮะ

พิธีกร : เป็นการเก็ง ?

เจมส์ : (หัวเราะ) เก็งว่า เออ ปีเนี่ยะ ผมคิดว่า มันเป็นปีที่เหมือนกับว่ามีการเตรียมงานเฉลิมฉลองค่อนข้างเยอะ ใช่มั๊ยครับ ก็เออ ฟังดูแล้วน่าจะเป็นคำที่ เอ่อ หลายๆคนจะนำมาใช้ในปีนี้น่ะครับ ก็เลยถือโอกาสนำมาใช้ก่อน

พิธีกร : พูดง่าย ก็คือเป็นการขึ้น ศหัสวรรษใหม่อย่างแท้จริง

เจมส์ : ครับผม

พี่ พู : คือว่า พอเจมส์มาคุยให้ฟังแล้ว ก็อยากจะใช้คอนเซ็ปท์ของอัลบั้มชุดนี้ว่า “เฟสติวัล” เฟสติวัล นี่จะ ผมได้ยินแล้วผมมีความรู้สึกว่า เหมือนกับเทศกาล ซึ่งมันก็แปลว่าเทศกาลอยู่แล้ว ใช่มั๊ยครับ ทีนี้พอกล่าวถึงเทศกาล ผมก็มีความรู้สึกว่า เออ เห็นด้วย เพราะว่าเก็งมาแล้วว่าช่วงนี้เป็นช่างเทศกาลจริง ก็เลยคิดว่า ดีดี เห็นด้วย แล้วก็พยายามที่จะดึงคำว่า เฟสติวัล เนี่ยมาใช้ในเพลง ลองหลายอย่างแล้วครับว่า เออ ใครมีความทุกข์นะ ก็เลยหากันไปหากันมา ก็เลยมีความรู้สึกว่า เอ้อ คนที่มีความทุกข์ ทุกเรื่องน่ะครับ เรื่องอื่นก็ได้น่ะครับ แต่มาดูเรื่องของความรักก็คือคนที่ผิดหวัง คนที่อกหัก ไม่มีใครเข้าใจได้ดีไปกว่าคนอกหักด้วยกันเอง

พิธีกร : นับว่าเป็นการรวมพล “คนเจ็บอก”

พี่พู : ใครไม่สนใจเรา ไม่เป็นไร ร้องเพลงดีกว่า

พิธีกร : อย่างนั้นเลยนะพี่นะ

พี่พู : ครับผม

พิธีกร : ครับผม แล้วก็ดนตรีครับ เป็นสไตล์ละตินด้วย

เจมส์ : จริงๆแล้ว ไม่ถึงกับลาตินครับ จริงๆแล้วก็มีกลิ่นนิดๆหน่อยๆฮะ จะออกแนวบราซิลเลี่ยนมากกว่า ก็คือ เรามองเฟสติวัล คิดถึงภาพขบวนรถบุบผชาติ (หัวเราะ)

พิธีกร : อย่างนั้นเลยนะ (หัวเราะ)

เจมส์ : ฮะ แล้วก็มีคนแต่งตัวสวยๆ มีแต่คนยิ้มแย้มน่ะครับ

พิธีกร : ซึ่งแน่นอนนะครับ เห็นได้จากดนตรีที่เปิดตัวไป อลังการมาก คนเยอะมากนะครับ ถ่ายทำที่ไหนครับ

เจมส์ : ถ่ายทำที่ เอ่อ โรงงานยาสูบเก่า ซึ่งบรรยากาศจริงๆมันก็จะเป็นโรงงาน แล้วเรื่องของสีสัน ก็ได้สีสันจากทีมงานของพวกเราเองน่ะครับ

พี่พู : เออ แล้วอีก 2 คนนี่มาทำไมเนี่ย (หัวเราะ)

เจมส์ : (หัวเราะ)

พิธีกร : เดี๋ยวได้ถามแน่ครับ (หัวเราะ)

พี่พู : อ้อ เดี๋ยวเค้าถามนะ รอแป๊ปนึง

เจมส์ : (หัวเราะ)

พิธีกร : คราวนี้มาถึง เพลง เพลงสนุกเปิดตัวไปแล้ว มาถึงเพลงช้าบ้าง ต้องถามคนแต่งแล้ว เพลงช้ารู้สึกจะแตกต่างจากชุดที่ผ่านมา ก็คือธรรมดาก็คือ ช้ำอยู่ธรรมดา แต่ชุดนี้ช้ำแล้วแช่งด้วย ฮืม.. “อีกหน่อยก็ทิ้งกันเอง”

พี่ หมูแว่น : เพลงช้านะครับ ไอเดียมันเกิดจาก เอ่อ ช้ำ เศร้า ฮืม แต่จริงๆแล้วเหตุการณ์อย่างเนี๊ยะ อีกด้านนึงมันอาจจะแบบไปทิ้งอีกฝ่ายมา คือมันเป็นความรู้สึกของคนที่ไม่ได้เคียดแค้นนะครับ แต่อารมณ์ตอนนั้นมันแบบคือทำใจรับไม่ได้ ถึงได้บอกว่า ก็คนใจง่ายน่ะ ไปรักกันน่ะ จะให้คิดยังไงล่ะ เดี๋ยวก็ต้องเลิก ไม่ต้องคิดก็รู้อยู่แล้ว ผมก็เลยได้ไอเดียมาจากตรงนี้ แล้วเจมส์ก็ถ่ายทอดได้ดี

พิธีกร : ซึ่ง ก๊อปปี้ หรือข้อมูลที่ได้มาก็คือ “แค่คนใจง่ายสองคน”

เจมส์ : ก็คนใจง่ายสองคน (เจมส์ร้องโชว์) ซึ่งจริงๆแล้วเนี่ย ผมก็คุยกับพี่หมูแว่น เพลงนี้เรียกได้ว่าเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับคนส่วนใหญ่นะครับ ก็คือว่าเอ่อ ผมว่าเดี๋ยวนี้คนเป็นอย่างนี้เยอะนะครับ

พิธีกร : หมายถึงเลิกกันแล้ว ก็ไปทิ้งกันต่อ

เจมส์ : ครับ

พี่พู : อ๋อ คือช่วงนี้มันเป็นช่วงของการผลิใบนะฮะ (หัวเราะ) โฆษณาเพลง

เจมส์ : (หัวเราะ)

พิธีกร : ครับผม แล้วการถ่ายทอดของเจมส์ล่ะฮะ เพลงนี้ยากมั๊ย

เจมส์ : ก็ยากครับ

พิธีกร : เดี๋ยวก่อย แล้วเคยมีประสบการณ์เหมือนเพลงนี้มั๊ยครับ

เจมส์ : เอ่อ ยังไม่มีครับ ….อืม ที่มันยากก็เพราะว่า เพลงนี้เราจะร้องเพราะ เพราะเราอยากประชดประชันหรือเปล่า แต่จริงๆแล้วถ้ามองลึกๆไปแล้วเนี่ย อีกหน่อยก็ทิ้งกันเอง หนึ่ง..เราร้องแบบความรู้สึกที่เศร้ามากเลย จริงๆเราพูดออกไปเนี่ย มันเหมือนกับปลอบใจตัวเอง สอง..อาจจะมีแบบประชดประชันบ้างนิดนึง สาม..ก็คือเหมือนขู่แบบ เฮ้ย แน่ใจเหรอ เธอเลิกกะฉันไปรักกับเค้า แล้วเค้าก็ทิ้งคนมาคนนึงน๊ะ ไม่กลัวเหรอ ไรงี้

พี่พู : ตอนนี้เรายังมีอีกคนที่ยังไม่ได้พูด…

พิธีกร : อ่า ถามพี่แบนบ้างนะครับ การทำงานชุดนี้ของเจมส์ สัดส้วนของเพลงทั้งหมด 10 เพลง ช้า-เร็ว ยังไงครับ

——————————เงียบ————————–

พี่พู : อ่าว คุณก็แกล้งเค้าอีกละ เล่นคำถามยาก (หัวเราะ)

เจมส์ : (หัวเราะ)

พิธีกร : สัดส่วนของเพลงช้า-เพลงเร็วในอัลบั้มเป็นไงครับ

พี่แบน : ก็เร็ว 4 ช้า 5 กลาง 1

พิธีกร : ครับ มีเป็นสูตรเหมือนกันนะครับ แล้ว…

พี่พู : มีต้มยำมั๊ยฮะ

พิธีกร : (หัวเราะ) แล้วพูดถึงงานที่ผ่านมาของเจมส์นะครับ อย่างชุดที่ 3 ก็เป็น เจมส์เอฟเอ็ม เจมส์ก็ได้เขียนคำร้องด้วย คือ เพลงเธอ ใช่มั๊ยครับ

เจมส์ : ครับ

พิธีกร : แล้วอย่างอัลบั้มชุดที่แล้วนะครับ เจมส์ดิลิเวอร์รี่นี่ก็มี เพลงดิลิเวอร์รี่ แล้วก็เพลงเมล็ดพันธุ์ไม้ที่อ่อนแอ แล้วชุดนี้ล่ะฮะ เจมส์ได้มีการเขียนคำร้อง เขียนทำนอง หรือว่ายังไงบ้างเอ่ย

เจมส์ : ก็ มีเพลงที่ฟังง่ายๆน่ะครับ ชื่อเพลง “มีแต่เธอ” ก็จริงๆแล้ว อยากจะให้คนฟังเนี่ยเค้าฟังเพลง เพราะว่าเจมส์แต่ง…ฟังหน่อยสิ๊ อะไรอย่างนี้ จริงๆผมอยากให้มองเหมือนเป็นคนแต่งเพลงคนหนึ่งซึ่งมันอาจจะเก่งหรือไม่เก่ง ก็ไม่แน่ ลองฟังดูแล้วก็ติชมอย่าง..อย่างจริงๆเลย

พิธีกร : อยากรู้ว่าเพลง มีแต่เธอ นะครับ เจมส์ใช้นามปากกาอะไร มีอยู่ทางเดียวครับ ซื้อเทป ซีดี นะครับ แล้วที่สำคัญต้องเป็นของจริงด้วย ซีดีเถื่อน อย่า นะครับ เทปผี อย่านะครับ ช่วยกันต่อต้านนะครับ
พี่พู : ซื้อเทปผีเดี๋ยวมันหลอกเรา
เจมส์ : เค้าถือว่าเป็นการตัดทอน…
พี่พู : บรู๋ววววววววววววววววววว….
เจมส์ : (หัวเราะ)

พิธีกร : (หัวเราะ) หอนมาเลยนะครับเนี่ย
เจมส์ : ถือว่าเป็นการตัดทอนน้ำใจคนทำงานเพลงนะครับ ไม่ว่าจะเป็นเบื้องหน้าหรือเบื้องหลัง

พิธีกร : ใช่ครับ
เจมส์ : คือต่อไปเนี่ยตอนนี้ยังซื้อได้…แต่ว่า
พิธีกร : อ้าว ไปบอกเค้าทำไมอ้ะ
เจมส์ : เอ่อ แต่ว่า อีก 3 ปี 5 ปี เนี่ย ก็จะไม่มีพวกเรา เพราะว่าเอ่อ การทำงานเนี่ยมันไปไม่ได้แน่นอน
พี่พู : ผมว่าเราเอาโต๊ะมาตั้ง แล้วเรามาคุยกันเรื่องเทปผี ซีดีเถื่อนกันดีกว่า

พิธีกร : (หัวเราะ) ครับผม คราวนี้เรามาถามถึงเรื่อง การทำงานบ้าง กับการทำงานกับเจมส์ พี่ชมพู เป็นไงครับ
พี่พู : ครับ ทำงานกับเจมส์ชุดนี้ ทำแล้วน้อยใจครับ

พิธีกร : ทำไมครับ
พี่พู : เจมส์หล่อกว่าผมครับ
เจมส์ : (หัวเราะ)
พี่พู : ทำงานกับเจมส์เนี่ยนะครับ เหนื่อยตรง…

พิธีกร : ตรงหล่อน้อยกว่า…?
พี่พู : (หัวเราะ) ไม่ใช่ อันนั้นทำใจได้ครับ แต่ว่าจะเหนื่อยตรงที่ว่าเค้าจะมีไอเดียมาเสนออยู่เรื่อยๆ เราก็ต้องคอยรับลูกมา แล้วก็มาคิดต่อว่า อะไรทำได้ อะไรควรทำ ไม่ควรทำ คือเหนื่อยตรงที่ว่าจะมีวัตถุดิบมาเยอะ เจมส์จะเป็นคนที่มีการบ้าน ทำการบ้านมา อย่างที่บอกนะครับว่าชุดที่แล้ว ดิลิเวอร์รี่ นี่ก็เจมส์ เจมส์เป็นคนคิดว่าน่าจะเอาคำนี้มาใช้เพราะเห็นว่า การที่มีดิลิเวอร์รี่ในเมืองไทยกำลังเป็นที่นิยม เป็นที่รู้จักกันดีนะครับ ก็อย่างชุดนี้ก็มี เฟสติวัล มา มีคอนเซ็ปท์อะไรมาหลายๆอย่างนะครับ เพราะงั้นเนี่ยในส่วนของการทำงานก็มีทั้งสนุกแล้วก็เหนื่อย แต่ว่ามันไม่ใช่เหนื่อยแบบเหนื่อยท้อ มันเป็นแบบเหนื่อยแล้วสนุก แล้วก็ขอชม เค้าทำการบ้าน แล้วก็มีความรับผิดชอบสูง ก็คงทราบกันดีอยู่แล้วน่ะฮะ สำหรับเจมส์ ไม่ต้องชมกันมาก เดี๋ยวจะลอย

พิธีกร : มาถึงพี่หมูแว่นครับ
พี่หมูแว่น : (ยกไมค์ขึ้นมากระแทกปากตัวเอง)
พี่พู : (หัวเราะ) ทำไม ทำไมต้องแกล้งเค้าขนาดนี้
พี่หมูแว่น : พี่พูเหยียบสายไมค์ผม

พิธีกร : พี่พูอย่าไปแกล้งเค้าดิ
พี่พู : เห็นๆ … เค้าบอกผมเหยียบสายไมค์ เค้าหยิบไมค์ขึ้นมาตีปากเอง แล้วก็บอกว่าผม (หัวเราะ)
เจมส์ : (หัวเราะ)

พิธีกร : ทำงานกับเจมส์ ในชุดนี้เป็นยังไงบ้างครับ
พี่หมูแว่น : ก็ เหมือนพี่พู น่ะครับ ก็ดีครับ เค้าเป็นคนมีความตั้งใจสูงครับ เอ่อ คือถ้าเค้าทำไปแล้ว ร้องไปแล้ว เค้ากลับไปนอนฟัง พรุ่งนี้มาอีกละ พี่ผมยังไม่ชอบ ผมขอร้องใหม่

พิธีกร : อ้าว
เจมส์ : ไม่ชอบครับ
พี่หมูแว่น : คือมันยังดีไม่พอครับ เค้ารู้สึกว่าเค้าต้องทำได้ดีกว่านี้ พวกผมก็เลย เหนื่อย
พี่พู : ผมก็เลยบอกเค้าว่า ตอนหลังเนี่ยนะ จนกระทั่งงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว เค้าบอก พี่ผมอยากแก้ไอ้นั่นนิดนึง ไอ้นี่หน่อย ผมบอก เอาอย่างนี้แล้วกันเจมส์ ไว้เกิดมีใครเค้าโทรมาที่บริษัท แล้วเค้าบอกยังไม่ชอบ เจมส์ค่อยอัดไปให้เค้าฟังที่บ้าน
เจมส์ : (หัวเราะ)
พี่พู : ทีละบ้าน ทีละบ้าน

พิธีกร : (หัวเราะ) อีกหน่อยก็โปรดิวซ์เอง นะฮะ มาถึงพี่ พี่แบน
พี่พู : พี่แบน นี่เป็นคนดีไซด์ดนตรี ตั้งแต่เริ่มต้นมาเราคุยกันว่า คำว่าเฟสติวัล เรานึกถึงอะไร ผมนึกถึงเทศกาล แล้วพอนึกถึงเทศกาล ก็จะไปนึกถึงพวกเทศกาลเกี่ยวกับบราซิลเลี่ยน พวกคานิวัล ของบราซิล มีความรู้สึกว่า มันให้ความรู้สึกคึกคัก สนุกสนานแล้วก็ แนวดนตรีก็น่าจะเอาอะไรบางอย่าง จากที่เป็นบราซิล หรือเป็นบราซิลเลี่ยนเนี่ยมาสร้าง ก็มาเป็นกลอง ตุ้ม ตะ ลุ่ม ตุ้ม ตุ้ม อะไรอย่างนี้ คุณแบนเป็นคนดีไซด์ดนตรีนะฮะ
เจมส์ : พี่พูตอบแทน (หัวเราะ)

พิธีกร : พี่แกล้งเค้านี่
พี่พู : ไม่ๆ คือบอกเค้าไง
เจมส์ : อ๋อ…
พี่พู : เค้าจะได้รู้

พิธีกร : เออ เน๊อะ (หัวเราะ) พี่แกล้งเค้านะเนี่ย มีการผ่านล่ามนะฮะ
เจมส์ : มีล่ามด้วย (หัวเราะ)
พี่แบน : จริงๆผมพูดไม่เก่ง ให้พี่พูพูดนะฮะ
พี่พู : พูดน้อยต่อยหนัก
พิธีกร : อ่ะ ถาม ถามความรู้สึกของพี่แบนฮะ
พี่แบน : ดีฮะ สนุก เศร้า

พิธีกร : มีเศร้าด้วย ?
พี่แบน : เวลาเพลงสนุกก็สนุกไปด้วย พอเพลงเศร้าก็เศร้าไปด้วยน่ะครับ

พิธีกร : อ๋อ ครับ … นี่คือบางส่วนนะครับ กับการทำงานที่ผ่านมากับพี่ชมพูนะครับ Executive Producer พี่หมูแว่นนะครับ ก็ตำแหน่ง Co – Producer แล้วก็พี่แบน ตำแหน่ง Producer สำหรับวันนี้คงต้องขอขอบคุณทั้ง 3 ท่านนะครับ พี่พู พี่แบน แล้วก็พี่หมูแว่นนะครับ พร้อมทั้งขอเสียงปรบมือเป็นกำลังใจให้เจมส์หน่อยครับ

เจมส์ : ครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณพี่ๆสื่อมวลชมทุกคนครับ สวัสดีแฟนๆทุกคนครับ ไม่มีเสียงกรี๊ด เสียงอะไรให้ผมเลยแม้แต่น้อยเลย ขอเสียงกรี๊ดหน่อยครับ…
——————————- กรี๊ดดดดดดดด ——————
เจมส์ : เอ่อ ค่อยหายตื่นเต้นหน่อย โอเคครับ เพลงนี้นะครับ ชื่อเพลงว่า กี่คำก็ไม่รัก นะครับ เป็นเพลงที่สามในอัลบั้มครับ เพลงนี้วันนี้ก็ได้พี่แบนมาช่วยเล่นเปียโนนะครับ
(เจมส์โชว์เพลง “กี่คำก็ไม่รัก” )

พิธีกร : ถือว่าเป็นเวอร์ชั่นพิเศษนะครับ เฉพาะวันนี้เท่านั้น วันดีเดย์ของเจมส์นะครับ ไม่ทราบเหมือนกันนะครับ ว่าใครกันที่ทำเจมส์ลง ด้านหน้าถ้าเจมส์บอกรัก จะรักตอบมั๊ยครับ…ทีนี้เรามาคุยกันต่อดีกว่า รู้สึกว่าวันนี้เจมส์จะเตรียมเพลงมาอีกหนึ่งเพลงด้วย
เจมส์ : ครับผม
พิธีกร : เดี๋ยวได้รู้แน่ เดี๋ยวได้ฟังแน่นะครับ พูดถึงเพลงช้าที่หลายคนคงจะชอบ นั่นคือเพลง

เจมส์ : อีกหน่อยก็ทิ้งกันเอง

พิธีกร : อีกหน่อยก็ทิ้งกันเองนะครับ มีคนแอบถามมานะครับว่า Mv. จะได้ชมเมื่อไหร่

เจมส์ : เอ่อ ตอนนี้ทำเสร็จเรียบร้อยแล้วครับผม

พิธีกร : ต้องถามก่อนแล้วกันนะครับ เกี่ยวกับ Mv. เพลงนี้แต่ก่อนถาม เรามาดูตัวอย่างกันก่อนนะครับ เอ่อ ขอภาพ วีทีอาร์ นะครับ ครับ ตัวอย่างมิวสิคฯเพลง อีกหน่อยก็ทิ้งกันเองครับ

——– เปิดวีทีอาร์ เพลงอีกหน่อยก็ทิ้งกันเอง ——— เสียงกรี๊ด …สนั่น…

พิธีกร : โอ้โฮ อลังการมาก เห็นแล้วขนลุกนะฮะ

————- เสียงกรี๊ด ดัง สนั่นอีกครั้ง ————

เจมส์ : ขอบคุณครับ

พิธีกร : ปกตินี่ ยืนคู่กัน ผมก็ด้อยอยู่แล้วนะครับ พอดูเจมส์ใส่ชุด เอ่อ เค้าเรียกชุดอะไร เอ่อ ชุดเครื่องแบบ

เจมส์ : ครับ เป็นชุด เอ่อ ทหารอากาศ ครับ นักบิน

พิธีกร : ครับผม หล่อโดนใจมั๊ยครับ (หล่อ) สุดยอดครับ

เจมส์ : ขอบคุณครับ (หัวเราะ)

พิธีกร : พูดถึง มิวสิกฯ เพลงนี้หน่อย ไปถ่ายทำที่ไหนครับ

เจมส์ : ก็ที่เดียวกับเพลง เทศกาลคนเจ็บอก นะครับ แต่ว่าด้วยฝีมือของทีมงานของ อาร์เอส. โปรโมชั่น สามารถเซ็ทจาก สถานที่ที่สนุกสนาน มาเป็นสงคราม ระเบิดกันตูมตาม ตูมตาม ข้างๆนะครับจะเป็นโรงเรียนนะครับ ข้างหลังเป็นวัดฮะ

พิธีกร : นะฮะ คงได้ติดตาม แล้วชมกันเร็วๆนี้นะฮะ

เจมส์ : ครับ คือมิวสิกฯตัวนี้เนี่ย จริงๆแล้วโดนผู้กำกับหลอกนะครับ ผู้กำกับบอกว่า เดี๋ยว จะมีระเบิดตรงนี้นะ ตรงนี้นะ ให้เจมส์วิ่ง อันนี้เราใช้ระเบิดจริงนะฮะ เค้าก็บอกว่า เล่นสีหน้าให้ดีนะ แววตานี่ต้องได้ ถ้าไม่ได้มีเท๊คนะครับ เราก็วิ่งมา หลบระเบิด ตู้ม ตู้ม ตู้ม พอมาเช็คเทปนะครับ เห็นผมตัวแค่เนี๊ยะ (หัวเราะ) ผมก็นึกว่าเห็นเต็มหน้า (หัวเราะ)

พิธีกร : ก็คือเป็น เบื้องหลังของการทำงาน

เจมส์ : แต่พอถ่ายทำเสร็จแล้วเนี่ย รู้สึก ภูมิใจครับ ตอนนี้ก็คือ อยากให้เพื่อนๆพี่ๆ น้องๆ ได้ชมกันนะครับ ซึ่งทั้งผู่กำกับเอง ก็เป็นผู้กำกับใหม่ ไฟแรงมาก เพิ่งจบมา แล้วก็นักร้องเองก็..เป็นนักร้องใหม่ (หัวเราะ)

พิธีกร : อย่างนั้นเลยนะครับ (หัวเราะ)

เจมส์ : (หัวเราะ) เพิ่งออกอัลบั้มแรก ก็ดีใจครับที่ได้ทำงาน แบบนี้

พิธีกร : ครับ ก็เตรียมตัวได้ชมแน่นอนนะครับ แต่ว่า ตอนนี้ก็อุ่นเครื่องได้กับการซื้อเทปนะครับ ไม่ใช่เทปปลอม ของแท้ ซีดีเถื่อน เทปผี ช่วยกันต่อต้านนะครับ

เจมส์ : ซื้อมาก็ไม่เซ็นต์ให้

พิธีกร : ครับ และนั่นคือ Mv. เพลงต่อไปนะครับ เพลงอีกหน่อยก็ทิ้งกันเอง จะไม่ใช้โชว์เพลงนี้ก็ยังไงอยู่นะครับ อยากฟังมั๊ยครับ (อยาก) โห เบาไปเน๊อะ เบาไปมั๊ย … อยากฟังมั๊ยครับ (อยาก) ขอเสียงปรบมือให้กับ อีกหน่อยก็ทิ้งกันเอง ครับ

เจมส์ โชว์เพลง อีกหน่อยก็ทิ้งกันเอง ท่ามกลางแฟนเพลง

เจมส์ : ขอบคุณครับ

พิธีกร : โอ้โห ถึงแม้จะเป็นเพลงเศร้านะครับ ก็แฝงด้วยความสุข เพราะว่าได้แช่งเค้า

เจมส์ : (หัวเราะ) เอ่อ ตั้งแต่เช้าถึงตอนนี้ยังไม่หายตื่นเต้นเลยนะครับเนี่ย ประหม่ามากเลยครับเนี่ย

พิธีกร : เพราะว่าเป็นศิลปินหน้าใหม่นี่ครับ

เจมส์ : (หัวเราะ)

พิธีกร : ก็เป็นธรรมดานะครับ (หัวเราะ) ทุกคนคงจะได้ข้อมูลแบบเต็มๆนะครับ แต่อยากเต็มกว่านี้ต้อง ซื้อเทป

เจมส์ : รู้สึกจะขายของบ่อยนะครับ (หัวเราะ)

พิธีกร : สำหรับวันนี้ก็คงจะ ให้เจมส์ฝากถึงผลงาน กับเจมส์ เฟสติวัล ครับ

เจมส์ : ครับผม ช่วงนี้ก็ เทปผี ซีดีเถื่อนมีเยอะนะครับ ก็ไม่มีใครช่วยได้ นอกจากพี่ๆสื่อมวลชนทุกคนนะครับ ยังไงก็เมตตาผมด้วยนะครับ (หัวเราะ) ก็ฝากผลงานเจมส์เฟสติวัล ให้กับทุกๆ คนนะครับ พี่ๆสื่อมวลชนนะครับ แล้วก็เพื่อนๆพี่ๆน้องๆตรงเนี๊ยะ เนี่ยนะครับ ที่ไปกันทุกงานเลย นะ อย่าลืมนะครับไปเจอกันงานคอนเสิร์ตนะครับ ชุดนี้เต็มที่ครับแล้วก็สบายๆกับทุกๆคนนะครับ ขอบคุณมากครับ

พิธีกร : ครับผม นี่คือ เจมส์ เฟสติวัล นะครับ ขอเสียงปรบมือให้กับเจมส์ ด้วยครับ วันนี้ขอบคุณมาก และสวัสดีครับ

เจมส์ : ครับ ขอบคุณครับ