เพลงตลาด กับ เพลงศิลปะ ใครกำหนด

เพลงตลาด กับ เพลงศิลปะ ใครกำหนด* 

อากาศเดือนเมษานี่ร้อนตับแตกจริง ๆ  ขณะที่กำลังปั่นต้นฉบับอยู่นี่  ก็ต้องเอาผ้าชุบน้ำมาโปะหัวไว้…ขนาดนั้น…..ไม่ทราบว่าจังหวัดต่าง ๆ  เป็นไงบ้างเขียนมาคุยกันบ้างละกัน  เห็น thaialbums บอกว่าไม่มี E-Mail ของนายชีวิตเข้ามาเลย   เดี๋ยวเขาจะยุบไม่ให้เขียนซะก่อน เดือนที่ผ่านมามีผู้ฟังโทร.เข้ามาบอกว่า ช่วงหลังๆ  ผมเปิดเพลงรักมากเกินไป  คงเป็นเพราะคนขอมา แต่ก็อยากให้เปิดเพลงเพื่อชีวิตที่ไม่ใช่เพลงรักเยอะ ๆ หน่อย  หรือไม่ก็เปิดเพลงที่มีเนื้อหาดีๆ ไม่ใช่เพลงเพื่อชีวิตตรง ๆ ก็ได้ ผมก็ได้ที เปิดพาราณสี ออเคสตร้า  เพลงธรรมชาติ ที่พี่ซันช่วยพูด เปิด  พราย ของปฐมพร ไม่น่าเชื่อ

มีคนโทร.มาสอบถาม และ แสดงความชื่นชอบหลายสาย ทำให้เกิดกำลังใจที่จะเปิดเพลงเหล่านี้มากขึ้น มีน้องคนนึงชื่นชอบเพลงใต้ดินมาก โทร.มาเล่าให้ฟังถึงความสนใจในเพลงประเภทนี้ และยังพูดพาดพิงถึงพิธีกรรายการโทรทัศน์ชื่อดัง  พี่ต๋อย ไตรภพ  ลิมปพัทธ์ ว่า  ไม่มีความรู้เรื่องดนตรี แต่เวลาเชิญนักดนตรีมาออกรายการทุกครั้งก็ชมเขาว่าเยี่ยมจริง ๆ สุดยอด  มาอีกสัปดาห์ก็สุดยอด ตกลงไม่รู้ใครเยี่ยมกันแน่ ทำสัมภาษณ์ทอล์คโชว์ อย่างเดียวก็พอแล้ว ไม่ควรจะมาแนะนำเพลง แต่ผมกลับคิดว่า  ถ้ามองอีกมุม  คือการให้กำลังใจศิลปินมากกว่า  เป็นจิตวิทยาอย่างหนึ่ง ซึ่งคนที่ทำเพลงแบบศิลปะ ไม่ได้เพื่อปากท้อง และไม่ค่อยมีโอกาสได้ออกรายการโทรทัศน์อาจจะไม่ชอบ  ตรงกันข้ามศิลปินที่มีโอกาสออกรายการ หรือผู้ชมที่ชื่นชอบศิลปินชมแล้วก็พอใจ  ขึ้นอยู่กับใครเป็นคนมอง

ขณะที่คน ๆ หนึ่งชอบเพลง ๆ หนึ่ง แต่อีกคนอาจจะบอกเพลงนั้นไม่ได้เรื่องเลยก็ได้ เพราะเขาชอบเพลงอีกแบบหนึ่ง เพลงที่คนส่วนใหญ่นิยมมักจะเรียกว่า “เพลงตลาด”  นายชีวิตเลยอยากเปิดประเด็นว่า เพลงตลาด กับ เพลงศิลปะ ใครเป็นผู้ที่ตัดสิน  หรือ กำหนด นายชีวิตว่า ไม่มีอะไรที่แน่นอน  บางครั้งเพลงศิลปะอาจได้รับความนิยมเป็นเพลงที่ตลาดชื่นชอบก็ได้ ผมเปิดเพลง รักเขาทำไม ชู้ ข้างหลังภาพ เรือรักกระดาษ จนจะอ้วกแตกเพราะคนขอมาประจำ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า เพลงเหล่านี้ก็ทำด้วยความประณีต ไม่ใช่ทำอย่างลวก ๆ ขณะเดียวกันตลาดก็ยอมรับ บอกไม่ได้ว่าตลาดตัดสินด้วยมาตรฐานไหน หรืออีกหลายเพลงที่ตั้งใจทำแต่ไม่ดัง… ใครกำหนด

คนที่ชอบฟังเพลงตลาด มักจะบอกกับคนที่ชอบเพลงศิลปะว่า ซีเรียส ฟังอะไรไม่รู้เรื่อง ทำเป็นหัวสูง  ในขณะที่คนชอบเพลงศิลปะก็มักจะดูถูกคนฟังเพลงตลาดว่า หูไม่ถึง  ฟังแต่เพลงน้ำเน่า  นายชีวิตว่าเราน่าจะเคารพซึ่งกันและกันดีกว่ามั้ยครับ เพราะความคิด ทัศนคติคนจะให้เหมือนกันคงเป็นไปไม่ได้ คนเราจากต่างครอบครัว สิ่งแวดล้อม สังคม เราชอบอะไรก็ชอบ แต่ไม่ไปละเมิดสิทธิคนอื่นน่าจะดีกว่านะ  หรือใครมีความเห็นอย่างไร อยากจะแลกเปลี่ยนก็ E-mail มาได้เลยนะครับไม่ต้องเกรงใจ

นายเพื่อชีวิต

ที่มา Thaialbum

Avatar

ผู้เขียน: เจ้าชายน้อย

หนึ่งในสมาชิกทีมเวบไซต์บ้านเพลงเก่า เข้ามาร่วมหัวจมท้ายกับทีมผู้จัดทำ นายเจ มอลลี่ พี่ดา เข้ามาเป็นคนสุดท้าย และก็เป็นผู้ดูแลเว็บบ้านเพลงเก่าในปัจจุบันนี้ ความรู้เรื่องเพลงเก่าอาจจะมีไม่มาก แต่ว่าจะพยายามเก็บรวบรวมข้อมูลเท่าที่จะหาได้นะครับ

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.