อัลบั้ม แบ-กบาล
เฉลียง
เธอเคยบอกว่าเธอไม่มีแม้ใครสักคนหนึ่ง
คงลืมว่าอย่างน้อยยังมีฉันไง
วันใดที่เธอมีเพื่อนรุมล้อมเธอหรือยังมีใคร
เธอก็จะไม่เห็นฉันเลยคนดี
แม้วันใดหัวใจเธอพ่าย จะมาแพ้ใปกับเธอ
และถ้ามีวันใด น้ำตาเธอเอ่อ
จะร้องไห้เป็นเพื่อนกัน
หากเธอสมหวังในวันหนึ่ง ให้รู้ว่าฉันยังแอบเห็นและชื่นชม
หากเธอท้อแท้ฉันยังอยู่
หากแม้ไม่เห็นฉัน จงโปรดรู้ไว้ว่าเธอ ใช่อยู่คนเดียว
(ขอบคุณ .. คุณ Mongmang.. สำหรับเนื้อเพลงครับ)
แบ-กบาล
Artist: เฉลียง
อัลบั้ม : อื่น ๆ อีกมากมาย (พ.ศ. 2529)
เฉลียง
ผลิดอกงามแตกกิ่งใบ จับดวงใจแม้ใครบังเอิญได้เดินมองมา
อาจจะพบเห็น เห็นด้วยตา
ต้นชบาขึ้นในโรงเรียนสอนคนตาบอด
ไม่อาจชมดอกชบาด้วยดวงตาสองตามีกรรมโลกจึงมืดมน
ไม่อาจพบเห็นเหมือนบางคน
ว่าดอกผลนั้นมีสีสันรูปทรงอย่างไร
บอดก็เพียงสายตาเท่านั้นแต่จิตใจก็ยังผูกพันความงาม
อาจจะรับรู้ไปตาม
สูดกลิ่นงามฟังเสียงวิไลร่มไม้เป็นเงา
ต่างก็เพียงผู้จะชมสิ่งที่ชมสำคัญในมันนั่นคืออันใด
เหตุกับผลนั้นหรือหัวใจ
ต้นชบาก็มีความหมายไปตามคนมอง
สิ่งจะงามอยู่กับใจ บอดที่ใจเห็นไปอย่างไรไม่มีวันงาม
โลกจะสวยนั้นสวยไปตาม
จิตที่งามมองโลกสดใสไปในทางดี
(ขอบคุณ ..คุณ Mongmang.. สำหรับเนื้อเพลงครับ)
อื่นๆ อีกมากมาย
Artist: เฉลียง
ถ้าโลกนี้มีเราเพียงสองคน
มองไปทางไหนก็สวยงาม
มีเพียงเราสองเท่านั้นเองกับหวานใจ ดู ดู ดู
ภูเขาทะเลกว้างฟ้าไกล ต่อให้ไกลแสนไกล
จะไกลแสนไกล เราเป็นเจ้าของ
เราคงจะรักกันทั้งวัน
คงมีสวรรค์กันทั้งเดือนและทั้งปี ดู ดู ดู
จะหันทางใดไม่เห็นมี
ไม่มีผู้ใดไม่มีเลยแม้ใคร ขวางทางรักเรา
*สองเราชิด สองเราไม่เคยห่าง
สองใจชิด สองใจไม่เคยต่าง
สองเราเท่านั้นฉันเธอไม่มีใครอื่น
ทั้งวันทั้งคืนฝนพรำฟ้าครืน แดดใส ไม่มีใครเลย
เวลาเราหิวก็สองคน
จะกินข้าวเหนียวก๋วยเตี๋ยวไก่จะซื้อใคร ดู ดู ดู
ตัดเย็บกางเกงเล่าร้านใด จัดงานฉลองเลี้ยงใคร
ไม่มีมาสักราย ก็เลี้ยงกันสองคน
มองไปทางไหนไม่เห็นใคร
มีเพียงเราสองคนเท่านั้นเอง เท่านั้นเอง ฮือ ..ฮือ..ฮือ..
จะร้องจะรำให้ครื้นเครง ดนตรีต้องเล่นเอง
ฟังกันร้องเอง ประสานเสียงเอง (*)
ฮือ..ไม่มีใครเลย ไม่มีใครเลย ไม่มีใครเลย
ไม่มีใครเลย ไม่มีใครเลย ไม่มีใครเลย ไม่มีใครเลย ไม่มีใครเลย
(ขอบคุณ ..คุณนัท.. สำหรับเนื้อเพลงครับ)
Artist: เฉลียง
Artist: เฉลียง
ศิลปิน เฉลียง
จะมีครั้งไหนที่คนบนผืนบนแผ่นดิน
โหดร้ายหัวใจทมิฬแผ่นดินถูกทำยับเยิน
ขุนเขาสูงสูงเสียดฟ้าเพียงใด
ฟากฟ้ากว้างใหญ่ถึงไหน
ถนนทอดยาวออกไป ตะไคร่น้ำไม่มี
ข้ามเขาโพ้นฟ้ามาไกล ทางไกลนับร้อยนับพัน
ได้พบโลกอันแปรผัน โอ้วันคืนอันมืดมน
เสาะหาหากันสุดแรง แห้งแล้งทุกแห่งหน
รุ่มร้อนไปทุกผู้คน เมฆฝนไม่มี
เศษฝุ่นเคว้งคว้างกลางทาง
เลือนลางร้อนแล้งในใจ หยดน้ำจะหาที่ใด
ผู้คนทำลายเหลวแหลก
เวียนวนค้นหาต่อไป เวียนว่ายคืนวันวกวน
ไม่มีต้นไม้สักต้น ไม่พบแม้ตะไคร่น้ำ
ขุนเขาสูงสูงเสียดฟ้าเพียงใด
ฟากฟ้ากว้างใหญ่ถึงไหน
ทิ้งไว้อย่างนี้ต่อไป ไม่เหลือแม้ชีวิตหนึ่ง
(ขอบคุณ ..คุณ Mongmang.. สำหรับเนื้อเพลงครับ)
อัลบั้ม ตะไคร่น้ำสุดขอบฟ้า
เฉลียง
กว่าจะถึงพรุ่งนี้วันที่เราต้องจาก
จากไกลไปสุดขอบฟ้า
กว่าจะถึงพรุ่งนี้คงข่มตาไม่หลับ
จิตใจห่วงหาอาวรณ์
อยากทวนวันเวลาให้กลับมาเหมือนเก่า
วันที่เราเคยสุขสดใส
ได้เหม่อมองท้องฟ้าพสุธาผืนเก่า
แนบเนาร่มไม้ชายคา
วันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
จะมีใครคอยใส่ใจได้เหมือนเดิม
คงต้องเหงาเผชิญโลกเดียวดาย
คงไร้คนคอยปลอบโยน
จิตใจยังเวิ้งว้าง ความคิดยังว่างเปล่า
สับสนจนใจอ่อนล้า
ต่อจากวันพรุ่งนี้ไปอีกนานเท่าไร
กว่าเราจะได้หวนคืน
(ขอบคุณ .. คุณ Mongmang .. สำหรับเนื้อเพลงครับ)
ตะไคร่น้ำสุดขอบฟ้า
Artist: เฉลียง
