แปลเพลง That Day Natalie-Imbruglia

That day, that day
What a mess what a marvel
I walked into that cloud again
And I lost myself
And I’m sad, sad, sad
Small, alone, scared
Craving purity
A fragile mind and
A gentle spirit

That day, that day
What a marvellous mess
This is all that I can do
I’m done to be me
Sad, scared, small, alone, beautiful
It’s supposed to be like this
I accept everything
It’s supposed to be like this

That day, that day
I lay down beside myself
In this feeling of pain, sadness
Scared, small, climbing, crawling
Towards the light
And it’s all I see and
I’m tired and I’m right
And I’m wrong
And it’s beautiful

That day that day
What a mess
What a marvel
We’re all the same
And no one thinks so
And it’s okay
And I’m small
And I’m divine
And it’s beautiful
And it’s coming
But it’s already here
And it’s absolutely perfect

That day, that day
When everything was a mess
And everything was in place
And there’s too much hurt
Sad, small, scared, alone
And everyone’s a cynic
And it’s hard and it’s sweet
But it’s supposed
To be like this

That day, that day
When I sat in the sun
And I thought and I cried
‘Cause I’m sad, scared, small
Alone, strong
And I’m nothing
And I’m true
Only a brave man
Can break through
And it’s all okay
Yeah, it’s okay

วันนั้น วันไหนๆ
ก็มีแต่ความยุ่งเหยิง มีแต่ความประหลาดใจ
ฉันอยู่ในความมืดมัวอีกครั้ง
และฉันสูญเสียความเป็นตัวเองไป
และแสนจะเศร้า เศร้า เสียใจ
โดดเดี่ยว อับอาย หวาดกลัว
อยากให้มันหมดไป
จากใจที่อ่อนแอ
และอ่อนโยน

วันนั้น วันไหนๆ
ก็มีแต่ความยุ่งเหยิง มีแต่ความประหลาดใจ
เท่านั้นที่ฉันจะทำได้
ฉันทำไปด้วยความเป็นฉัน
เศร้า กลัว อับอาย เดียวดาย
ทำให้ฉันกลายเป็นอย่างนี้
ฉันยอมรับในทุกกรณี
ที่ฉันเป็นแบบนี้ไปได้

วันนั้น วันไหนๆ
ฉันนอนลงไป
ด้วยความรู้สึกปวดร้าวและเศร้าใจ
หวาดกลัว อับอาย ความรู้สึก
ช่างมากมาย
ฉันสามารถรู้สึกได้
ฉันเหนื่อยล้า ถูกต้อง
และผิดไป
และทำให้งดงาม

วันนั้น วันไหนๆ
ก็มีแต่ความยุ่งเหยิง
มีแต่ความประหลาดใจ
เราต่างคล้ายกัน
และไม่มีใครคิดเช่นนั้น
มันดีแล้วไง
ฉันอับอาย
และฉันเดาได้
มันงดงาม
และกำลังมาถึง
แต่มันอยู่ที่นี่แล้ว
และมันแสนสมบูรณ์แบบ

วันนั้น วันไหนๆ
เมื่อทุกสิ่งยุ่งเหยิงไป
และทุกสิ่งอยู่ในที่ของมัน
มีความเจ็บปวดมากมาย
เศร้า อับอาย หวาดกลัว และเดียวดาย
และเมื่อทุกคนเยาะเย้ย
มันรุนแรงและอ่อนไหว
แต่มันก็ทำให้ฉันกลาย
เป็นแบบนี้

วันนั้น วันไหนๆ
เมื่อฉันนั่งอยู่ในแสงตะวัน
นั่งคิดไป และร้องไห้
เพราะฉันเสียใจ กลัว และอับอาย
เดียวดาย แข็งแรง
และไม่มีอะไร
และฉันจริงใจ
เฉพาะกับชายที่กล้าหาญ
ทำให้ผ่านเข้าไป
แล้วมันก็ดีอยู่แล้วไง
ใช่ , มันดีแล้ว