วินัย พันธุรักษ์ จบการศึกษาจากวิทยาลัยพณิชยการพระนคร สมัยเรียนหนังสือเป็น ประธานชมรมดนตรีของทางวิทยาลัยด้วย หลังจากจบแล้วรวมตัวกับเพื่อน ๆ ตั้งวงดนตรีประเภทสตริงคอมโบ้โดยเล่นกีตาร์คอร์ต จากนั้นก็หันมาเล่นให้วง “ดิอิมพอสซิเบิล” ในตอนแรกก็เล่นกีตาร์คู่กับ เศรษฐา ศิระฉายา แต่ตอนหลังหันมาเล่นเครื่องเป่าประเภทแซกโซโฟนและฟลุตแทน
วงดนตรี “ดิอิมพอสซิเบิ้ล” ได้รับความสําเร็จอย่างมากจากแฟนเพลงวัยรุ่นทั้งหลายในยุคนั้น โดยสามารถคว้าถ้วยพระราชทานดนตรีประเภทสตริงคอมโบ้ถึง 3 ปีซ้อนติดต่อกัน โดยเริ่มจากปี 2511 เป็นต้นมา ความดังของ วงดนตรีนี้เทียบเท่ากับวงดนตรี “เดอะ บีทเทิ่ล” ของอังกฤษเลยทีเดียว
สมัยที่รวมวงก่อนที่ “ดิอิมพอสซิเบิ้ล” จะแยกสลายตัวจากกัน วินัย พันธุรักษ์ จัดว่าเนื้อหอมพอสมควร เพราะได้เคยอัดแผ่นเสียงเพลงไทย ฮิต ๆ ไว้หลายต่อหลายเพลง แต่ที่นิยมและรู้จักมากเห็นจะได้แก่ “คอยน้องข้องใจ” และ “ไหนว่าจะจํา”
จากนั้นรวมวงกับเพื่อน ๆ ตั้งวงใหม่ “โอเรียนเต็ลฟรังค์” และสามารถ ร้องเพลงฮิต “สิ้นกลิ่นดิน” จนได้รับความนิยมในหมู่แฟนเพลงวัยรุ่นและนักนิยมเพลงอย่างกว้างขวาง และเคยแสดงภาพยนตร์ในยุคหนึ่ง เช่นเรื่อง “ลูกสาวกํานัน” “แม่แตงร่มใบ”
