บ้านเพลงเก่า

คอนเสิร์ต พี่น้อง ร้องเพลง อัสนี วสันต์

เป็นคอนเสิร์ตที่ดูเหมือนว่า จะถูกตั้งความหวังจากผู้เข้าชม ไว้ค่อนข้างจะสูงเอาการอยู่ เพราะความที่เป็นสังกัดใหญ่ (ไม่เคยทำให้คุณผิดหวัง?) โดยจะสังเกตได้จากหลายๆ คอนเสิร์ตที่เกิดขึ้นในช่วง 2 – 3 ปีที่ผ่านมา ล้วนแล้วแต่เป็นคอนเสิร์ต ที่อยู่ในระดับที่สร้างความประทับใจ ทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นคอนเสิร์ต จากเพื่อนพี่และน้อง แด่ เรวัต พุทธินันทน์ ในปี 41 และคอนเสิร์ต 72 พรรษา ในปี 42 เพราะฉะนั้น จึงเป็นเรื่องธรรมดาเอง ที่ผู้ชมจะต้องคาดหวังกับ คอนเสิร์ตครั้งนี้ไว้มาก แต่จะบอกว่าผู้ชม คาดว่าจะเห็นอะไรก็คงบอกไม่ได้ เพราะแต่ละคอนเสิร์ตเอง ก็จะสร้างความประทับใจได้ด้วยตัวของมันเองอยู่แล้ว ขึ้นอยู่กับ ความกลมกลืน ความพอดีที่ต้องมี

มาพูดถึงคอนเสิร์ตครั้งนี้ “พี่น้อง ร้องเพลง อัสนี วสันต์ คอนเสิร์ต” เป็นคอนเสิร์ต ที่สืบเนื่องมาจากการออกอัลบั้มเพลง ลงเอยฯ แล้วคิดกันว่าน่าจะจัดคอนเสิร์ตครั้งนี้ขึ้น ที่มาก็น่าจะมีแค่นี้

เวทีมีการวางเวทีเล็ก ยื่นออกมาด้านหน้าขวามือของเวทีใหญ่ คงจะเอาไว้ให้ด้านเวทีใหญ่ได้เปลี่ยนชุดกลอง และปรับเวที ระหว่างการแสดงของเวทีเล็ก ดูดีเข้าที ทีเดียวครับ การแสดงเริ่มต้นด้วย Black Head ต่อด้วย Silly Fools และพี่น้องก็ทยอยกันออกมาอวย พี่ป้อม  พี่โต๊ะกันถ้วนหน้า ไม่ว่าจะเป็น หนุ่ย (Oho), อุ๊ หฤทัย ใช่เลยครับ เสียงเธอมีพลังจริงๆ, แอม เสาวลักษณ์ ที่ไปแซวพี่โต๊ะ เลยโดนแซวกลับซะม้วน, มาช่า มาหวาน, ใหม่ เจริญปุระ ร้องเพลงลูกทุ่ง คู่กับ โต, โจ+ก้อง ที่พึ่งออกอัลบั้ม สะดุดี ก็มา Loso ก็พลาดไม่ได้วงเดียวลากยาวเกือบ ครึ่งชั่วโมง และปิดท้ายแขกรับเชิญด้วย พี่ปุ๊ อัญชลี ที่ผมว่า คนอยากฟังแกร้องมากกว่าหนึ่งเพลง และท้ายสุดเจ้าภาพของงานออกมาร่ายยาวราวชั่วโมงเห็นจะได้ แล้วลงท้ายด้วยมุขเดิม ลา แล้วรอให้คนดู เรียกเอาอีก แล้วก็ออกมาเล่น อีกสักเพลง แล้วค่อยกลับบ้าน มุขนี้ ผมเจอมาตั้งแต่สมัยเคยดูคอนเสิร์ต อัสนี วสันต์ เมื่อกว่าสิบปีก่อน แต่มีสิ่งนึงที่ไม่เคยเปลี่ยนอีกเช่นกัน ก็คือ บรรยากาศหลังเลิกคอนเสิร์ต

ที่จะมีคนจำนวนหนึ่งที่เดินก้มหน้าก้มตาเดินอยู่บริเวณหน้าเวที ใครไม่รู้คงนึกว่าหากระเป๋าเงินกันอยู่ แต่ไม่ใช่ ปิ๊ก คือสิ่งที่พวกเค้าหา ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ชวนอมยิ้มได้ทุกครั้งที่ได้เห็น

โดยรวมแล้ว ก็คนกันเองมาดูทั้งนั้น อากู๋ก็มา ป๋าดี้ก็มา คนในแกรมมี่มากันเพียบ ผู้ชมเองก็มากันแบบรู้สึกอบอุ่น ได้รวมคนที่อยู่ในช่วงเวลาที่ใกล้เคียงกัน เคยรู้สึกประทับใจในสิ่งเดียวกัน พูดคุยในภาษาเดียวกัน (แม้จะไม่ได้เอ่ยปากคุยกับใครเรื่องคอนเสิร์ตในงานเลยก็ตามทีเถอะ) สัมผัสได้ ด้วยความรู้สึก น่าเสียดายที่ระบบเสียงด้อยไปนิด ไม่ได้คิดอะไรมาก แล้วเราก็จากกันไปด้วยดี…

ที่มา  คุณชาย : ไทยอัลบั้ม

Exit mobile version